Morgen is het zover

Hallo lezertjes,

Nog één luttel dagje, en dan is het eindelijk zover; vlucht GA 89 vliegt van Amsterdam naar Jakarta met als inzittende, jawel, mij (of, zoals de mensen van Garuda Indonesia graag zeggen: mister Zjulès Kho-ên Hasjulégèr)! Ik zal omstreeks 10.20 in de ochtend richting Jakarta Soekarna Hatta vliegen voor het begin van een onvergetelijke reis waarin ik alles wat het Javaanse leven inhoudt, zal leren kennen. Zeven-en-een-halve week vol ‘culture-shocks’, prachtige landschappen, heerlijk eten, mensen ontmoeten, kinderen helpen en ervaringen opdoen.

Het idee begon eigenlijk al een heel tijdje geleden. Aan het begin van mijn studententijd wist ik al dat ik wilde reizen, andere landen wilde zien. Een minor leek me in eerste instantie de perfecte mogelijkheid, maar een Honours Programma stak hier een stokje voor. Halverwege dit collegejaar kwamen de Summer Projects van AIESEC ineens op mijn pad, en het leek me een ideale gelegenheid om een topvakantie te beleven en mijn reisplannen na te streven.
Na heel wat moeilijkheden, gewijzigde plannen, geannuleerde vluchten, nieuwe en wegvallende projecten en gastgezinnen, uitblijvende brieven, tickets die ik de volgende dag op zou moeten halen in Jakarta (of, als dat niet kon – zo flexibel waren ze wel – in Surabaya), telefoontjes en Skype-gesprekken, lijk ik dan toch echt zaterdag opgehaald te worden op Malang Airport voor het begin van het project in een Kampung Inggris (Engels dorp) voor de Foreign Language Course. Zelfs tot op de dag van vandaag is de invulling van het einde van de reis nog allerminst zeker, want de directeur van de Foreign Language Course heeft gisteren vermeld dat het project begin augustus tot een einde loopt, maar, ik zie het allemaal wel. Het wordt hoe dan ook een geweldige ervaring in een ongelooflijk mooi en, zo merk ik al in het mailcontact, gastvrij land.

In het Kampung Inggris zal ik een aantal taken hebben; het motiveren van de leerlingen bij het leren van Engels, zorgen voor het ‘cross-cultural-learning’, interactie met andere culturen bevorderen en zorgen voor een prettige leeromgeving (spellen spelen, een beetje sporten etc.). Dit Engelse dorp ligt in Pare, iets van 50 km ten westen van Malang, waar ik zal wonen in een Indonesisch gastgezin. Waar ik daarna zal verblijven is nog even een raadsel. De Ramadan-vakantie zal ik waarschijnlijk gebruiken voor een vakantie in mijn vakantie naar Bali en daarna is er, zo ben ik gisteren geïnformeerd, plek voor mij op een andere school, in een andere stad, met bijna dezelfde taken. Prima lijkt me, zo zie en ervaar ik alleen maar meer.

Middels deze blog zal ik jullie gedurende mijn reis zo nu en dan up-to-date proberen te houden van het Javaanse leven en mijn ervaringen.

Tot over ongeveer twee maanden!

Jules